சோழ பேரரசு கடாரத்தை வென்றதை போரியல் பார்வையில் நிறுவும் ஆய்வு கட்டுரை - Rajendra Chola I’s Naval Expedition to SouthEast Asia - A Nautical Perspective

 

தமிழர் நாம் பல தடவை பெருமிதத்துடன் கடாரம் வரை சோழப் பேரரசின் செல்வாக்கு விரிந்து இருந்தது, சோழர் கடற்படை அன்றைய உலகின் மிகப் பலமான கடற்படை என பேசியிருக்கிறோம். எழுதியிருக்கிறோம். 

இதை நாம் பெருமிதத்துடன் கூறுகிறோம். உலக வரலாற்று ஆய்வாளர்கள் நாம் கூறுவதையெல்லாம் அப்படியே ஏற்றுக்கொள்வார்களா?

 இல்லை. 

நாம் கூறும் வரலாற்று தகவல்களை சரியான தரவுகள், ஆதாரங்களுடன் அறிவியல்ரீதியாக நிறுவினால் மட்டுமே உலகின் மற்றைய வரலாற்று ஆய்வாளர்கள் ஏற்றுக்கொள்வார்கள். 

அறிவியல்ரீதியாக நிறுவ வேண்டும் என்ற விதி உலகின் சகலருக்குமே பொருந்தும்.

சரி.

• அப்படி சோழப் பேரரசு கடல் கடந்து இன்றைய மலேசியா, இந்தோனேசியா நாடுகளை எப்படி வென்றதுஎன்பதை சரியான வரலாற்று தரவுகளுடன் நிறுவும் ஆய்வு கட்டுரைதான் Rajendra Chola I’s Naval Expedition to SouthEast Asia - A Nautical Perspective ஆகும்.

இந்த ஆய்வு கட்டுரையை எழுதியவர்கள் Vijay Sakhuja மற்றும் Sangeeta Sakhuja எனும் இருவர்.

இதில் Vijay Sakhuja எனும் ஆய்வாளர் முக்கியமானவர்.

Dr Vijay Sakhuja is former Director, National Maritime Foundation, New Delhi. A former Indian Navy officer, Vijay Sakhuja received MPhil and PhD degrees from the Jawaharlal Nehru University in New Delhi.

இவர் இந்திய கடற்படையில் 26 வருடங்கள் பல தர பதவிகளில் கடமையாற்றியவர். 

அதனாலேயே கடற்படை, கடல் வழி பாதை, கடல் பயணம் என பலவற்றையும் ஆழமாக அறிந்த அவர், அந்த பார்வையினூடாக சோழ பேரரசின் கடற்படை எப்படி கடாரம் வரை சென்று தாக்குதலை நடத்தியது என்பதை ஆய்வு கட்டுரையாக தந்திருக்கிறார். அதனாலேயே அந்த கட்டுரையின் தலைப்பில்  A Nautical Perspective என குறிப்பிட்டிருக்கிறார்.

இந்த A Nautical Perspective என்பது கனமான பொருள் பொதிந்ததாகும்.

• இந்த கட்டுரை வெளிவந்த புத்தகத்தின் பெயர் ‘Nagapattinam to Suvarnadwipa - Reflections on the Chola Naval Expeditions to Southeast Asia’.

இந்த புத்தகம் Institute of SouthEast Asian Studies (ISEAS), Singapore இனால் வெளியிடப்பட்டது.

இந்த புத்தகத்தின் தலைப்பே எதை பற்றியது என்பதை உங்களுக்கு சொல்லிவிடும்.

சோழ பேரரசின் கடற்படை தென் கிழக்காசியா நாடுகளின் மீது நடத்திய தாக்குதலின் பல்வேறு பரிமாணங்களை மையப்புள்ளியாக வைத்து பல ஆய்வாளர்கள் எழுதிய ஆய்வு கட்டுரைகளை உள்ளடக்கியதுதான் இந்த புத்தகம்.

சோழ பேரரசை பற்றி பல கூர்மையான ஆய்வு கட்டுரைகளை எழுதிய நொபொரு கராசிமா (Noboru Karashima ) மற்றும் சுப்பராயலு, Tansen Sen, Hermann kulke என பல ஆய்வாளர்கள் எழுதிய 15 ஆய்வு கட்டுரைகளை உள்ளடக்கியதுதான் இந்த புத்தகம்.

• இந்த பதிவில் எனது பங்கு என்ன?

Vijay Sakhuja உம் Sangeeta Sakhuja உம் எழுதிய இந்த ஆய்வு கட்டுரையை, சிறு சிறு பகுதிகளாக உடைத்து உங்களுக்கு எளிமையாக புரியும் வகையில் தந்திருப்பதை தவிர எனது பங்கு வேறொன்றும் இல்லை.

இந்த பதிவின் நீளத்தை கருத்திற்கொண்டு , Vijay Sakhuja, Sangeeta Sakhuja என்ற இருவரையும் Sakhuja என்ற பொது பெயரிலேயே பதிவில் குறிப்பிட்டிருக்கின்றேன். 

இந்த ஆய்வு கட்டுரையின் உள்ளடக்கம் ஏற்கனவே பல ஆய்வாளர்களால் எழுதப்பட்ட பல ஆய்வு கட்டுரைகளை மேற்கோள் காட்டுகிறது.

அவ்வாறு மேற்கோள் காட்டப்பட்டுள்ள ஆய்வு கட்டுரைகளை நானும் இந்த பதிவில் குறிப்பிட்டிருக்கிறேன். அந்த ஆய்வு கட்டுரைகளுக்கான இலக்கங்களை அடைப்பு குறிக்குள் () தந்திருக்கிறேன்.

இந்த பதிவின் பல இடங்களில் ஆய்வு கட்டுரையின் ஆங்கில பகுதியை அப்படியே தர வேண்டிய அவசியமும் எனக்கு நேர்ந்திருக்கிறது என்பதையும் உங்களுக்கு கூறவிரும்புகிறேன்.

ஏனெனில் நேரடியான ஆங்கில பகுதி துல்லியமான, ஆழமான தகவல்களை வழங்குகிறது.

• இனி Sakhuja எழுதிய Rajendra Chola I’s Naval Expedition to SouthEast Asia - A Nautical Perspective  என்ற ஆய்வு கட்டுரையிற்குள் நுழைவோம்.

ராஜேந்திர சோழரின் கடற்படை மலேசியா, இந்தோனேசியா மீது தாக்குதல் நடத்தியதை நிறுவுவது ஏன் கடினமாக இருக்கிறது?

காரணம் ராஜேந்திர சோழருடைய கடற்படை கடாரத்தை வென்றது என்பது அவருடைய மெய்கீர்த்தி மூலமாகவே நமக்கு தெரிய வருகிறது.

இது ஒன்றுதான் நமக்கு இருக்கும் ஆதாரம். அதை தவிர்த்து வேறு தகவல்கள் நம்மிடம் இல்லை.

• கடாரத்தை வென்றதை குறிப்பிடும் மெய்கீர்த்தி பின்வருமாறு.

நித்தில நெடும் கடல் உத்திராலாடமும்
வெறிமலர் தீர்த்தத்து ஏறி புனல் கங்கையும்
அலைகடல் நடுவுள் பலகலம் செலுத்தி
. சங்கிராம விசையோத் துங்கவர்மன்
ஆகிய கடாரத்து அரசனை வகையாம்
பொருகடல் கும்பக் கறியொடும் அகப்படுத்து
உரிமையில் பிறக்கிய பருநிதி பிறக்கமும்
ஆர்த்து அவன் அகநகர் போர்த்தொழில் வாசலில்
. விச்சாதிரத் தோரணமும் மொய்த்து ஒளிர்
புனைமணிப் புதவமும் கனமணி கதவமும்
நிறை சீர் விசயமும் துறைநீர் பண்ணையும்
வண்மலை ஊர் எயில் தொன்மலை ஊரும்
ஆழ்கடல் அகழ்சூழ் மாஇரு திங்கமும்
கலங்கா வல்வினை இலங்கா சோகமும்
காப்புறு நிறைபுனல் மாப்பப்பாளமும்
காவலம் புரிசை மேவிலிம்பங்கமும்
விளைபந் தூருடை வளைப்பந் தூரும்
கலைத்தக்கோர் புகழ் தலைத் தக்கோலமும்
தீதுஅமர் பல்வினை மாதக்கவாரமும்
கலாமுதிர் கடுந்திறல் இலாமுரி தேசமும்
தேனக்கவார்பொழில் மாநக்கவாரமும்
தொடுகடல் காவல் கடுமுரட் கடாரமும்
மாப்பெருந் தண்டால் கொண்ட கோப் பரகேசரிவன்மரான
உடையார் ஸ்ரீ ராஜேந்திர சோழதேவர்”

இந்த மெய்கீர்த்தி கிபி 1030-1031 காலகட்டத்தில் எழுதப்பட்டது.

• இப்பொழுது ஒரு கேள்வி எழுகிறது

தங்களது சாதனையாக தாங்களே எழுதி வைத்த சோழர்களின் மெய்கீர்த்தியை வைத்து இந்த வரலாற்று நிகழ்வு நடந்தது என்பதை எப்படி நம்புவது?

சில வரலாற்று ஆய்வாளர்கள் இந்த கடாரத்தை வென்ற வரலாற்று நிகழ்வு மீது கேள்வி எழுப்பினார்கள். 

இது உண்மையிலேயே நடந்ததா என சந்தேகத்தை எழுப்பினார்கள்.

“some historians have even questioned if the raid actually took place. 

For instance, George W. Spencer has argued that the details of the raid are ‘tantalizingly brief, consisting entirely of a list of place names woven into a descriptive eulogy (prasasti)” (7)

George W. Spencer என்ற ஆய்வாளர், ராஜேந்திர சோழருடைய கடாரம் மீதான வெற்றி குறித்து சந்தேகத்தைஎழுப்பியிருந்தார். (7)

B.அருணாச்சலம் என்ற ஆய்வாளர் பின்வருமாறு கூறுகிறார்.

“many inscriptions of Rajendra Chola I of the later days exist, and none of the prasastis elaborate any further on the details of the naval expedition. Unless new data reveals new facts, the naval campaign would remain an elusive mystery in terms of nautical aspects". (10)

“சோழ செப்பேடுகளும்,மெய்கீர்த்திகளும் ராஜேந்திர சோழருடைய கடற்படையின் இந்த naval expedition பற்றிய தகவல்களை மிக குறைவாகவே தருகின்றன. அதனால் புதிதாக தகவல்கள் கிடைக்காத பட்சத்தில், சோழ கடற்படையின் தாக்குதல் என்பது nautical aspects இல் ஒரு புரியாத புதிராகவே தொடரும்” என ஆய்வாளர் B.அருணாச்சலம் தனது ஆய்வில் கூறுகிறார். (B. Arunachalam, Chola Navigation Package, பக்கம். 28)

• இந்த nautical aspects என்பதுதான் இங்கு keyword

nautical aspects என்ற பொருளுக்கு ஏற்றவாறு, அன்றைய காலகட்டத்தில் சோழர்களின் ‘கடற்படை’ குறைந்தது 1500 Nautical mile தொலைவில் இருந்த மலேசியா, இந்தோனேசியா நாடுகள் மீது தாக்குதலை நடத்தும் ஆற்றலை கொண்டிருந்ததா என்ற கேள்விதான் பிரதானமானது.

1 Nautical mile = 1.852 Km

• இங்கு nautical aspects என்பதில் பல கேள்விகள் அடங்கியுள்ளன

அத்தனை ஆயிரம் nautical mile களை கடந்து செல்லக்கூடிய கப்பல்களை சோழ கடற்படை கொண்டிருந்ததா?

அங்கு சென்று தாக்குதல்களை நடத்தக்கூடிய கப்பல்களை கொண்டிருந்ததா?

அவ்வளவு தொலைதூரம் திசையறிந்து செல்லக்கூடிய navigation skills ஐ அன்றைய சோழ கடற்படை கொண்டிருந்ததா? அப்படியெனில் எப்படி திசையறிந்து சென்றார்கள்?

பல நாட்கள் கடல்வழி பயணம் செய்து தாக்குதலை நடத்தவேண்டும் எனில், அத்தனை ஆயிரம் படைவீரர்கள், அவர்களுக்கான உணவு, குடிநீர், ஆயுதங்கள் எப்படி கொண்டு சென்றார்கள்?

இத்தனை கேள்விகளும் இந்த nautical aspects என்ற keyword இற்குள் பொதிந்திருக்கிறது. இதற்கான பதிலை nautical aspects இல் சொன்னால் மட்டுமே சோழ கடற்படை கடாரத்தை வென்றது என்பதை அறிவியல்ரீதியில் நிறுவியதாக பொருள்.

இந்த nautical aspects இல் இதை நிறுவுவதற்கான ஆய்வுகட்டுரைதான் Sakhuja எழுதிய Rajendra Chola I’s Naval Expedition to SouthEast Asia - A Nautical Perspective.

அதனை Sakhuja பின்வருமாறு கூறுகிறார்.

“This essay attempts to examine the naval expedition ordered by Chola king Rajendra Chola I to Southeast Asia. 

Given the scant evidence on this obtained from the inscription dated 1030-31 of the big temple of Tanjavur in India, this is an impressionistic and a reconstructive essay that deals with several nautical aspects of the expedition. 

It explores the reasons for the attack, types of vessels comprising the armada, route followed, navigation skills of the Chola seafarers, and in its tactical construct, the elements of deception and surprise. 

As the voyage involved long distance over several days, the paper also looks into the provisioning of the ships that would have carried large volumes of food, water, and repair materials including rigging, weapons and transport (both mechanical and animal) to support thousands of soldiers, ancillary forces, and the ships' crews.”

• இதனை பின்வரும் துணை தலைப்புகளாக பிரித்து விளக்குகிறார்.

• Reasons for the attack 

• Navigational Wisdom of the Cholas

• Port of Departure

• Period of Departure

• Ships

• A Brief Explanation on Navigation Instruments

• Chola Naval Ensign

• Logistics

• Sequence of attack

• இந்த துணை தலைப்புகளுக்கு செல்வதற்கு முன்பு இன்னொரு விடயத்தை உறுதிபடுத்தி கொள்கிறார்.

அதாவது ராஜேந்திர சோழருடைய மெய்கீர்த்தியில் குறிப்பிட்ட இடங்கள் உண்மையில் இருந்தனவா? அவைகள் இன்று எங்கு உள்ளன என்பதை. 

அவரின் historical geography investigations இன் படி, மெய்கீர்த்தியில் குறிப்பிட்ட இடங்களில் 6 இடங்கள் Malay Peninsula விலும், 4 இடங்கள் சுமத்ராவிலும் இருப்பதை உறுதி செய்கிறார். ‘மாநக்கவாரம்’ என்பது நிக்கோபார் தீவுகளை குறிக்கிறது என்கிறார். 

2 இடங்களை மட்டும் உறுதிபடுத்த முடியாமல் இருக்கிறது என்கிறார். அவையாவன மேவிலிம்பங்கம்(Mevilimbangam), வளைப்பந்தூர் (Valaippanduru).(5)

“Arunachlam also points that Hultzsch, Venkiah, Coedès and Nilakanta Sastri have fairly well identified the places mentioned in the ‘prasasti’ and the naval expedition is also mentioned in the ‘meikriti’ details of the inscriptions at the Brihadisvaram of Tanjavur, and on the ‘Esalam’ and ‘Karandai’ Copper plates."

இனி மேலே கூறிய துணை தலைப்புகளை  வரிசையாக பார்ப்போம்.

• REASONS FOR THE ATTACK

சரி. சோழர்கள் ஏன் கடாரத்தை ஆட்சி செய்த Srivijaya kingdom இன் மீது தாக்குதலை நடத்தினார்கள்?

இந்த கேள்வி மிக முக்கியமானது.

ஏனெனில் சோழ பேரரசுக்கும் Srivijaya kingdom இற்கும் இடையில் கலாச்சாரம், பண்பாடு, சமயம், வணிகம் என்ற தளங்களில் உறவுகள் இருந்ததாக வரலாறு கூறுகிறது.

Srivijaya kingdom இன் அரசன் ஶ்ரீ மாற விஜயதுங்க வர்மனின் வேண்டுகோளுக்கு இணங்க, சூடாமணி விஹாரை நாகப்பட்டிணத்தில் கட்டப்பட்டது.

“Significantly, the Srivijaya kings had supported Buddhism in India and records tell us that a Buddhist Cudamani Vihara at Nagappattinam was built at the request of Sailendra King Srimara Vijayatunga Varman of Kadaram. (13)

The temple was built for pilgrims from Sumatra and the upkeep of the Vihara was supported from the revenue of nearby villages.”

ஆனால் பின்னாட்களில் சோழ பேரரசிற்கும் Srivijaya kingdom இற்கும் இடையிலான உறவில் விரிசல் ஏற்படலாயிற்று.

உறவில் விரிசல் ஏற்பட்டதற்கு வேறு வேறு  காரணங்களை வரலாற்று ஆய்வாளர்கள் முன்வைக்கின்றனர்.

“It is indeed very interesting that most historians and scholars of South Indian history have commented on the naval raid to Southeast Asia by Rajendra Chola I, but there is no credible evidence to determine the cause of the deterioration in relations between Srivijaya and the Chola kings. 

We are told that there can be several plausible reasons that could have been instrumental in the ordering of the naval raid against Srivijaya territories.”

சோழ தேசத்திற்கும் சீனாவிற்கும் இடையிலான வணிகம் மலாக்கா நீரிணை (Strait of Malacca) ஊடாகவே நடந்தது. இந்த மலாக்கா நீரிணை Srivijaya kingdom இன் கட்டுப்பாட்டில் வரும் பகுதி. 

இந்த மலாக்கா நீரிணை ஊடாக சென்ற வணிக கப்பல்களுக்கு அதிக வரியை Srivijaya kingdom விதித்தது. இதே போன்று சோழ நாட்டின் வணிக கப்பல்களுக்கு அதிக வரியை விதித்திருக்கலாம். இது சோழ பேரரசை கோபப்படுத்தி இருக்கலாம் என்பது ஒரு காரணமாக கூறப்படுகிறது.

“Ajaib al-Hind tells us that Srivijaya rulers had demanded a levy of 20,000 dinars, as right of passage, before they allowed a Jewish merchant ship to continue its voyage to China. 

Such high levies may have been imposed on Indian ships and upset the Chola rulers, forcing the invasion against the Srivijaya Kingdom in 1025.”

ஏற்கனவே மேலே நான் குறிப்பிட்டிருந்த George W. Spencer என்ற ஆய்வாளர் வேறொரு காரணத்தை முன்வைக்கிறார். இந்த காரணம் கடுமையானது.

சோழப் பேரரசை விஸ்தரிப்பதற்கு தேவைப்படும் செல்வத்தை, Srivijaya kingdom  மீது தாக்குதலை நடத்தி அங்கேயுள்ள செல்வத்தை கொள்ளையடிப்பதன் மூலம் பெற முயன்று இருக்கலாம். ஏற்கனவே இலங்கையை கைப்பற்றி அவ்வாறு செல்வத்தை கொள்ளையடித்து இருந்தார்கள். அதனால் தாக்குதல் மூலம் செல்வத்தை கொள்ளையடித்து பேரரசை விஸ்தரிப்பது என்பது சோழ பேரரசின் உத்தியாக இருந்திருக்கலாம் என்ற கருத்தை வைக்கிறார்.

“Yet another argument that finds favour is Rajendra Chola I’s need for additional resources through plunder as demonstrated by the Chola invasions of Simhalam (Ceylon). Thus it is reasonable to believe that the raid reflects the Chola pattern of expansion, a state policy inherited and practised since Chola king Rajaraja I.”

( இந்த George W. Spencer எனும் ஆய்வாளர் முன்பு The Politics of Plunder: The Cholas in Eleventh -Century Ceylon எனும் ஆய்வு கட்டுரையிலும் இதே போன்ற கடுமையான வாதத்தை வைத்திருந்தார் என்பதை இந்த பதிவை எழுதும் நான் இங்கு குறிப்பிட விரும்புகிறேன். இது Sakhuja இன் பார்வை அல்ல.)

அடுத்த காரணத்தை பார்ப்போம். 

வங்காள விரிகுடா (Bay of Bengal) முழுவதும் சோழர் கடற்படையின் ஆதிக்கம் இருந்ததற்கு சாட்சியாக, ஐந்நூற்றுவர் (Ainnurruvar) எனும் வணிக கழகம் (merchant guilds) தென் கிழக்காசியா முழுவதும் செல்வாக்கு செலுத்தியதை உதாரணமாக சொல்லமுடியும்.

“A flourishing maritime enterprise had turned the Bay of Bengal into a CHOLA LAKE”

ஆக ‘CHOLA LAKE’ என குறிப்பிடும் அளவிற்கு வங்காள விரிகுடாவை சோழ கடற்படை தனது ஆதிக்கத்திற்குள் வைத்திருந்ததால், ராஜேந்திர சோழர் தங்களது ஆதிக்கத்திற்கு உட்பட்ட கடல்வெளியை விரிவாக்க நினைத்திருக்க வேண்டும். அதன்மூலம் Srivijaya kingdom மலாக்கா நீரிணையில் (Strait of Malacca) இல் விதிக்கும் கட்டுப்பாடுகளை தூக்கியெறிய நினைத்திருக் வேண்டும் என Sakhuja கூறுகிறார்.

“Though questionable, it is reasonable to believe that Rajendra Chola I had naval  ambitions to control the seas beyond the Bay of Bengal into the waters of Strait of Malacca, dominated by the rulers of the Srivijaya kingdom, and bypass any restrictions imposed by the regional rulers.”

மலாக்கா நீரிணையில் கட்டுப்பாடுகளை விதித்த Srivijaya kingdom இன் மீது சோழர்கள் 1025 இல் தாக்குதலை நடத்தியதால் (naval raid), சோழ பேரரசிற்கும் சீன பேரரசிற்கும் இடையே இருந்த தடை அகற்றப்பட்டது. இரு பேரரசுகளிற்கும் இடையேயான உறவு மிக எளிதானதாக மாறியது என ஆய்வாளர்நீலகண்ட சாஸ்திரி கூறுகிறார்.

“Nilakanta Sastri notes that the 1025 naval raid to Southeast Asia against Srivijaya had ‘rendered communication with the Southern Seas’ and the Empire of China more easy and regular than it was before.” (17)

இதற்கு ஒத்ததான கருத்தையே ஆய்வாளர் அருணாச்சலமும் முன்வைக்கிறார்.

சோழ பேரரசிற்கும் சீன பேரரசிற்கும் இடையே ‘நேரடி’ வணிக உறவு ஏற்படுத்த உதவியது என்கிறார்.

“Similarly, Arunachalam points out that the expedition (naval raid) reflects a clear dominance of the sea lanes in the Bay of Bengal in the eleventh century by the Chola rulers, based on their maritime supremacy, resulting in their dominance of the seas and direct trade between the Chola lands and China.”

இதுவரை கிபி 1025 இல், சோழர் கடற்படை Srivijaya kingdom மீது தாக்குதலை (naval raid) நடத்தியதற்கான காரணங்களை வரலாற்று ஆய்வாளர்கள் முன்வைத்ததை பார்த்தோம்.

இனி அடுத்த துணை தலைப்பை பார்ப்போம்.

• NAVIGATIONAL WISDOM OF THE CHOLAS

எந்தவொரு கடல் பயணத்திற்கும் "passage plan" என்பது ஆதாரமானது. குறிப்பாக ஆழ் கடல் பயணத்திற்கு.

அன்றைய காலத்தில் கடல் வழி பயணத்திற்கான passage plan இல் முக்கிய காரணிகளாக இருந்தவை என கீழுள்ளவற்றை Sakhuja முன்வைக்கிறார்.

• காற்றின் போக்கு (wind conditions)

• வானிலை (weather patterns)

• கடல் நீரோட்டம் (sea currents)

அத்துடன் பயணத்தின் போது திருத்த வேலை, ஓய்வு, நிரப்புதல் போன்ற தேவைகளுக்கான துறைமுகம் (the location of ports or places for a stopover enroute for replenishment, repait, and rest).

தமிழ் கடலோடிகளுக்கு (seafarers) வங்காள விரிகுடா, தென் கிழக்காசிய கடல், தென் சீன கடல் பகுதிகளில் நிலவிய காற்றின் போக்கு, கடல் நீரோட்டம் பற்றிய அறிவு நிரம்ப இருந்திருக்கிறது. இந்த நிரம்பிய அறிவே தொலை தூர கடல் வணிகம் செய்வதற்கு காரணமாக இருந்திருக்கிறது என Sakhuja கூறுகிறார்.

வியட்நாமின் கிழக்கு கரையோர பகுதி  Võ Cạnh பகுதியில், கிபி 2 அல்லது 3ம் நூற்றாண்டு கல்வெட்டு கண்டெடுக்கப்பட்டது. அதில் பாண்டிய ராஜ்யத்திலிருந்து வந்த தமிழரை பற்றி குறிப்பிடப்பட்டுள்ளதாக Jean Filiozat எனும் ஆய்வாளர் கூறுகிறார்.

“Jean Filiozat notes that the oldest inscription discovered in Southeast Asia at Vo-Canh on the east coast of Vietnam is of Tamilians from the Pandyan kingdom in the second and third centuries. He concludes that the oldest Tamil sea route across the Bay of Bengal to Vietnam was towards Sumatra island, sailing along its southern coast, passing through the Sunda Straits and moving north direcily towards the southern tip of Vietnam." (18)

இங்கு முக்கியமான ஒன்றை குறிப்பிடவேண்டும்.

தமிழ் கடலோடிகள் ஓட்டிய கப்பல்களில் சுக்கானும் (rudder) உம் காந்த திசைகாட்டியும் (magnetic compass) பயன்படுத்தப்படவில்லை.

அதனால் அந்த கப்பல்கள் coasting அல்லது parallel great circle sailings முறைகளையே பயன்படுத்தவேண்டியிருந்தது. விளைவாக தமிழ் கடலோடிகள் காற்றின் போக்கு,கடல் நீரோட்டம் பற்றிய விடயங்களில் நிபுணத்துவம் பெற்றிருந்திருக்கிறார்கள்.

“It should be pointed out that the ships used by Tamil seafarers were not fitted with a rudder and magnetic compass and had to do either coasting or parallel great circle sailings. As a result, the seafarers had mastered the prevailing wind conditions and currents in the Bay of Bengal.”

வங்காள விரிகுடா எத்தகைய காற்று போக்கு, கடல் நீரோட்டங்கள், பருவ நிலைகளை கொண்டிருக்கிறது என்பதை Sakhuja பின்வருமாறு கூறுகிறார்.

“The western Bay experiences a generous mix of both the westerly monsoon winds and the retreating easterly monsoon. There are also two stormy periods: April to June followed by October to December. There are two most suitable seasons for an easterly voyage: July-August and late December-January because at that time the northeasterly winds and easterly currents are well set and facilitate a smooth and quick voyage east.

அது இரண்டு புயல் உருவாகக்கூடிய காலங்களை கொண்டிருக்கிறது. அவை.

ஏப்ரல்- ஜூன் 

அக்டோபர்- டிசம்பர்

அதனால் கிழக்கு நோக்கிய கடல்வழி பயணத்திற்கான உகந்த காலங்களாக பின்வரும் மாதங்கள் வருகின்றன.

ஜூலை- ஆகஸ்ட்

டிசம்பர்- ஜனவரி

இந்த காலங்களில் northeasterly winds உம் கிழக்கு நோக்கி கடல் நீரோட்டமும் (easterly currents) கிழக்கு நோக்கிய கடல் பயணத்தை இலகுவானதாகவும் விரைவானதாகவும் மாற்ற உதவுகின்றன.

தமிழ் கடலோடிகள் விண்மீன் கூட்டங்களை (Constellation) வைத்து கடல்வழி பயணம் செய்வதில் பெரும் சாமர்த்தியசாலிகளாக இருந்திருப்பதாக Sakhuja கூறுகிறார்.

வடக்கு அரைக்கோளம் (northern hemisphere) கீழ் அட்சரேகையில் (lower latitudes) இருந்த குறைந்தது 56 விண் மீன்களை பற்றிய ஆழ்ந்த அறிவை அன்றைய தமிழ் கடலோடிகள் கொண்டிருந்திருக்கிறார்கள்.

தென் கிழக்காசியாவிற்கு செல்லும் கப்பல்கள் முதலில் தெற்கு நோக்கி கோரமண்டல கரையோரமாக(Coromandel Coast) இலங்கையை நோக்கி சென்றிருக்கின்றன. பின்னர் கல்முனை அல்லது திருக்கோவிலை அடைந்தவுடன் 7° வடக்கு அட்சரேகையில் கிழக்கு நோக்கி பயணத்தை தொடங்கியிருக்கின்றன. காரணம் கப்பல்கள் சதுர அல்லது செவ்வக வடிவிலான கப்பற் பாயை (sail) பயன்படுத்தியதால்.

மேலும் ஓரியன் விண்மீன் கூட்டத்தை (Orion constellation) இந்த கிழக்கு நோக்கிய பயணத்திற்கு பயன்படுத்தியிருக்கிறார்கள்.

தமிழ் கடலோடிகள் Rumb line sailing கலையில் கரை கண்டவர்களாக இருந்திருக்கவேண்டும் என Sakhuja குறிப்பிடுகிறார்.

“Tamil seafarers had developed a sophisticated knowledge of heavenly bodies (stars, sun, and moon) and also mastered the art of reading and using these to undertake east-west passages. 

We are told that these seafarers had a good knowledge of at least fifty-six stars seen in the lower latitudes of the northern hemisphere. 

Ships sailing to Southeast Asia would first sail south with the southerly coastal drift along the Coromandel Coast towards Simhalam.

Kalmunai or Tirukoil were the points of departure for the eastward voyage along the Seven Degrees North Latitude. 

This was so because ships used square or rectangular sails and could not be turned close to the wind. 

Also, the Orion constellation was in the most favourable position to provide an accurate east-west passage. Tamil seafarers must have mastered the art of Rumb line sailing and could then sail along fixed stellar bearings.”

ஆய்வாளர் அருணாச்சலம், தமிழ் கடலோடிகள் 5000 Nautical mile இற்கும் அதிகமான தொலைவில் உள்ள இடங்களுக்கு கடல்வழி பயணத்தை மேற்கொண்டிருந்ததாக குறிப்பிடுகிறார். மலேசியா,மியான்மார்,சுமத்ரா, ஜாவா, சுண்டா நீரிணை (Sunda Strait) ஆகியவைகளின் கடல் பகுதிகளை பற்றியும் துறைமுகங்களை பற்றியும் ஆழ்ந்த அறிவை இந்த தமிழ் கடலோடிகள் கொண்டிருந்ததாக தெரிவிக்கிறார்.

“According to Arunachalam, the Tamil navigators sailed on the west-east voyage for over five thousand nautical miles as far as Timor on the longitude 130 degrees,(20) and these navigators had an intimate knowledge of the sea areas and location of ports in Malaya, Myanmar, the islands of Sumatra and Java, and Sunda Straits, and had circumnavigated the islands of Sumatra and lava.”

அடுத்த தலைப்பை இனி பார்ப்போம்.

•  PORT OF DEPARTURE 

சோழர்களின் பிரதான வணிக துறைமுகமாக நாகப்பட்டிணம்தான் இருந்தது. சோழர் காலத்து கலங்கரைவிளக்கம் கோடிக்கரையில் இருந்தது. அந்த கலங்கரை விளக்கம் சிதிலமடைந்து இருப்பதை இன்றும் காணலாம்.

“Radha Kumud Mookerji tells us that Chola ports were well marked by lighthouses built of brick and mortar that were kept alight at night to guide ships to ports.”(22)

ராஜேந்திர சோழர் உத்தரவிட்ட naval raid இற்கான கப்பல்கள் நாகப்பட்டிணம் துறைமுகத்திலிருந்தே புறப்பட்டிருக்க வேண்டும் என கருதப்படுகிறது.

• இந்த naval raid இல் இருந்த Stealth & Deception போரியல் உத்தி

ஆய்வாளர் அருணாச்சலம் போரியல் கோணத்தில் ஒரு பார்வையை முன்வைக்கிறார்.

அதாவது இந்த naval raid இற்கு தேவைப்பட்ட பெரும்பாலான கப்பல்களை நாகப்பட்டிணம் துறைமுகத்தில் சோழர்கள் கட்டியிருக்க மாட்டார்கள் என்கிறார்.

ஏனெனில் நாகப்பட்டிணம் பிரதான வணிக துறைமுகம் என்பதால் பெரும்பாலான வெளிநாட்டு வணிகர்கள் அடிக்கடி வந்து செல்லும் துறைமுகம் இது. 

இங்கு சோழர்கள் பெருமளவிலான கப்பல்களை கட்டுவதையும், போரிற்கான ஆயுத்தங்களை செய்வதையும் வெளிநாட்டு வணிகர்கள் அவதானித்து அவைகளை தங்களது நாட்டு அரசுகளுக்கு தெரிவித்து விடும் வாய்ப்பு இருக்கிறது. சோழ கடற்படையின் போரிற்கான ஆயுத்தங்கள் கசிந்துவிடும் வாய்ப்பு இருக்கிறது.

அதனால் சோழர்கள் தங்களது பெரும்பாலான கப்பல்களை நாகப்பட்டிணத்திற்கு தெற்கே அமைந்திருக்கும் வேதாரண்யம், தோப்புத்துறை பகுதிகளில் கட்டியிருக்கலாம் என்கிறார்.

ஆனால் சோழ கடற்படையின் தளபதி இருந்த போர் கப்பல்களின் அணி (armada) நாகப்பட்டிணத்தில் இருந்து புறப்பட்டிருக்கலாம் எனவும் மற்றைய போர் கப்பல்களின் அணி வேறு இடத்தில் இருந்து புறப்பட்டு ஆழ்கடலில் அவைகளுடன் ஒன்று சேர்ந்திருக்கலாம் எனவும் அருணாச்சலம் கூறுகிறார். இது Stealth & Deception போரியல் உத்திக்கான ஒரு எடுத்துக்காட்டு.

“It is plausible that the naval raid ordered by Rajendra Chola I in Southeast Asia may have been launched from the port city of Nagapattinam.

B. Arunachalam tells us that the majority of the ships comprising the naval armada could not have been built in Nagapattinam. 

A large shipbuilding, construction, and preparation programme for the naval raid would certainly have come to the notice of the foreign traders who either lived in the port city, or frequented the port city and these traders, when returning to their country, would naturally tell the rulers of the Chola preparations.

We are told that there could have been another port south of Nagapattinam around Vedaranyam or Topputorrai that could have been the alternate shipbuilding centre. 

However, Arunachalam notes that the flagship carrying the Commander of the armada would have departed from Nagapattinam and the rest of the ships of the armada would have made rendezvous with the flagship at sea. 

The above is a clear illustration of the stealth and deception in naval tactical formulations among Chola mariners.”

•  PERIOD OF DEPARTURE 

கோரமண்டல கரைப்பகுதியில் இருந்து சுமத்ராவை நோக்கிய கிழக்கு திசை கடல்வழி பயணத்திற்கு பிற்பகுதி டிசம்பர் மாதமே பொருத்தமானதாக இருந்திருக்க வேண்டும்.

விண்மீன் கூட்டங்களை வைத்து எப்படி கடல் வழி பயணம் மேற்கொள்ளப்பட்டது என்பதை பின்வரும் பந்தி விவரிக்கிறது.

“The voyage would generaly commence after the sighting of the ‘Migasiram, Ardra and the ottraivelli’ in the southern horizon, and the kootu nakshatram on the port bow of Andra. (23)

Importantly, the voyage had to be started before the ‘Ardra Darshan’, that is, ‘Poornima’, when ‘Ardra’ is sighted at dawn for the last time. In case the voyage was delayed beyond mid-January, then the guiding star would be ‘Sravan (Alpha Aquila)’.”

அன்றைய காலகட்டத்தில் சுமத்ராவை அடைவதற்கு 12-15 நாட்கள் தேவைப்பட்டிருக்கிறது.

இனி அடுத்த துணை தலைப்பை பார்ப்போம்.

• SHIPS

சோழ வணிக கப்பல்கள் குறைந்தது 3 வகைகளை கொண்டிருந்தன.

அவை sangara, colandia, kattu-maran.

“We are told that the Chola mercantile marine comprised at least three different types of vessels. These included the larger ‘sangara’ and ‘colandia’ (24) and ‘kattu-maran’.”

இதில் sangara வகை கப்பல்கள் கடலோர கப்பல்கள் (coastal vessels). பெருமளவு சரக்குகளை ஏற்றி செல்லக்கூடியவை.

colandia வகை கப்பல்கள் மிக பெரியவை. ஆழ் கடல் பயணத்திற்கு (ocean-going vessels) தோதானவை.

kattu-maran வகை கப்பல்கள் அளவில் சிறிதானவை. பெரிய கப்பல்களிலிருந்து சரக்குகளை கொண்டு செல்ல உதவுபவை.

இன்றைய காலத்தில் கட்டுமரம் (catamaran) என அழைக்கப்படும் படகுகளுக்கான பெயர் இந்த kattu-maran என்ற பெயரில் இருந்தே தோன்றியது.

“The ‘colandia’ was a large expeditionary vessel with cargo hold and capable of large volumes of cargo and ‘sangara’ was a medium-sized ship that typically had many steel/iron shields attached to its sides for protection.”

இங்கு நீங்கள் முக்கியமாக அவதானிக்க வேண்டிய விடயம் ஒன்று உள்ளது.

மேலே சோழ வணிக கப்பல்கள் குறைந்தது 3 வகையை கொண்டது என கூறியிருந்தேன்.

அது ஏன் வணிக கப்பல்?

காரணம் சோழ பேரரசு போருக்கு என்றே தயார்படுத்தப்பட்ட ஒரு நிரந்தர கடற்படையை (standing navy) கொண்டிருக்கவில்லை என ஆய்வாளர்கள் கூறுகிறார்கள். சோழ பேரரசு நிரந்தரமான standing army ஐ கொண்டிருந்தது. ஆனால் standing navy ஐ கொண்டிருக்கவில்லை.

“It should be pointed out that the Chola kings did not have a navy comprising warships exclusively for naval combat, but an armada was put together with ships taken up from trade (STUFT), the modern term for such activity.”

STUFT - Ship Taken Up From Trade

இங்கிலாந்து 1982 இல் ஆர்ஜெண்டினாவிற்கு எதிரான Falkland War இல் STUFT ஐ தான் பயன்படுத்தியது.

The Falklands War of 1982 saw a diversity of ships taken up from trade, including tankers with potable water and fuels, freighters carrying food and munitions, and luxury liners converted to carry troops.

இன்று சீனா கூட எதிர்காலத்தில் தாய்வானுக்கு எதிரான போரில், படைகளை தரையிறக்கம் செய்வதற்கு STUFT முறையை பயன்படுத்தும் வகையிலேயே சட்டங்களை இயற்றி வைத்துள்ளது. அதாவது வணிககப்பல்களை அரசு அதனது போர் கால தேவைக்கு பயன்படுத்துதல்.

சரி. இனி சோழர் காலத்திற்கு செல்வோம்.

ஆக sangara,colandia வகை கப்பல்கள் துருப்புக்கள், ஆயுதங்கள், மற்றும் பல வகை சரக்குகளையும் காவி செல்பவையாகவும், kattu-maran வகை படகுகள் படை வீரர்களை கரைக்கு கொண்டு சேர்ப்பவையாகவும் இருந்திருக்க வேண்டும்.

“kattu-maran (modern day catamaran) was the basic floatation unit that constituted a mobile expeditionary platform for soldiers to be carried ashore. It can be concluded that the kattu-maran were the amphibious forces, launched from large ocean-going platforms that were capable of negotiating surf, negotiating shallow waters, and were supported from ships afloat.”

இனி அடுத்த துணை தலைப்பை பார்ப்போம்.

• A Brief Explanation on Navigation Instruments

சோழ கடற்படை இந்த கடல் வழி பயணத்திற்கு பயன்படுத்திய கருவிகள் என சிலவற்றை Sakhuja பட்டியலிடுகிறார்.

Ra-p-palagai (ரா பலகை) - For sighting stars (விண் மீன்களை கண்டறிய)

Tappu palagai (தப்பு பலகை) - For speed measurements.

Human Hand: For measurement of the altitude of stars. 

Flat Brooze plates: For measurement of depth of water.

Pigeons: For sighting land.

இனி அடுத்த துணை தலைப்பை பார்ப்போம்.

• CHOLA NAVAL ENSIGN

சீன ஆவணங்களில் உள்ள குறிப்புகளின்படி கிபி 1033 இல், ராஜேந்திர சோழர் அவரது தூதுவரையும், அதிகாரிகளையும் சீன பேரரசரை சந்திக்க அனுப்பியதாகவும், அதன் ஊடாக சோழ பேரரசிற்கும்  சீன பேரரசிற்கும் இடையிலான உறவு வலுப்பட்டதாக G.K. Rajasuriyar எனும் ஆய்வாளர் கூறுகிறார்.

சோழ பதாகைகளும், அரச இலச்சினைகளும் புலி சின்னத்தை கொண்டிருந்தன என நீலகண்ட சாஸ்திரி கூறுகிறார்.

“Nilakanta Sastri tells us that the Chola banner included a tiger and so did the official seal.”(25)

சோழ அரசு மூன்று வகையான தங்க நாணயங்களை வெளியிட்டிருந்தது. அதில் ஒரு நாணயத்தில் அமர்ந்த நிலையில் வலது பக்கம் பார்க்கும் புலி, சேரர்களுடைய சின்னமான வில், செங்குத்தான நிலையில் பாண்டியர்களது சின்னமான இரண்டு மீன்களும், உயரமான கோவில் விளக்கும் இருந்தன என Balram Srivastava எனும் ஆய்வாளர் கூறுகிறார்.

“Balram Srivastava tells us that the Chola administration issued three types of gold coins.(26) Among these, the first coin had a seated tiger facing right, a Chera bow behind the tiger, two vertical Pandyan fish to the right of the tiger, and the central design flanked by tall temple lamps.”

மேலே கூறிய அடையாளம் உத்தம சோழன் ஆட்சி காலத்தில்  (973-985) அறிமுகப்படுத்தப்பட்டதாக தெரிகிறது.

இனி அடுத்த துணை தலைப்பை பார்ப்போம்.

• LOGISTICS 

சோழ கடற்படை தங்களது கடல் பயணத்தின்போது எத்தகைய உணவுகளை உண்டார்கள், எத்தகைய சுகாதார பழக்கங்களை கொண்டிருந்தார்கள், என்ன வகையான திருத்தும் உபகரணங்களை பாவித்தார்கள், இத்யாதி போன்ற தகவல்கள் கிட்டதட்ட முற்றும் இல்லாத நிலையில் இருப்பதாகவே Sakhuja கூறுகிறார்.

“However, there is paucity of information about the provisioning of ships, health care practices, logistics of ship stores, equipment, and repair materials. 

These issues gain greater significance particularly when kings sent expansive fleets to distant lands to fight battles either to conquer or simply to protect their interests overseas. 

Not surprising, the existing literature on the Chola naval expedition to Southeast Asia presents similar constraints and there is a near total absence of such narratives.”

சோழ கடற்படை அதனது சரக்குகளை ஏற்றும் கப்பல்களில் (logistic ships) அரிசி, எண்ணெய், மசாலா, தேங்காய், இறைச்சி போன்ற வகைகளை கொண்டு சென்றிருக்க வேண்டும் என தென் இந்தியர்களின் உணவு பழக்கங்களை அடிப்படையாக வைத்து Sakhuja மதிப்பிடுகிறார்.

“large number of ships must have been provisioned before they undertook the long voyage to Southeast Asia. 

Keeping in mind the dietary habits of the peoples of ancient South India, we can deduce that massive quantities of rice, sugar, oil, spices, curds, coconuts, and possibly meat, would have been stored on board the logistic ships accompanying the ships carrying fighting soldiers.”

அது போல குடிப்பதற்கு, சமைப்பதற்கு, கழுவுவதற்கு தேவையான தண்ணீரையும் கப்பல்களில் ஏற்றி சென்றிருக்க வேண்டும். 

அத்துடன் தண்ணீருக்கு மாற்றாக குடிக்க, சமைக்க, மருத்துவ குணங்களுக்கு என பெருமளவிலான தேங்காய்களையும் கொண்டு சென்றிருக்கலாம்.

“On long-distance voyages, ships carried water in wooden casks.(29) It is plausible that there may have been ships that carried casks and served as water tankers, and also ships that may have carried large quantities of coconuts to serve several needs of the armada, such as an alternate for water, and as food, flavouring , and medicine.”

இன்னொரு முக்கியமான விடயமும் உள்ளது.

கடல் பிரயாணத்தில் உடலை ஆரோக்கியமாக வைத்திருக்க மரக்கறிகளை உட்கொள்ள வேண்டிய கட்டாயம் இருக்கிறது. ஏனெனில் விட்டமின் C குறைபாட்டால் scurvy போன்ற சிக்கல்கள் உருவாகும்.

“Perhaps the biggest challenge in provisioning was storing vegetables. It must be noted that vegetables were considered critical for the health and physical fitness of the ships' crews, lest they suffered from Vitamin C deficiency resulting in scurvey, a threatening disease that ship surgeons had to deal with in ancient times.”

ஆனால் வரலாற்றில் ஒரு தகவல் இருக்கிறது.

இப்னு பதூதா (Ibn Battuta) எனும் நாடுகாண் பயணி தனது கடல் பயணத்தின்போது ‘martaban’ என்றழைக்கப்பட்ட ஒரு குவளையில் உப்பு சேர்க்கப்பட்ட எலுமிச்சை,மாங்காய்,இஞ்சி போன்றவற்றை வைத்திருந்ததாக வரலாறு கூறுகிறது.

அத்துடன் உயிருடன் இருந்த மாடுகள்,ஆடுகளை தங்களது இறைச்சி,பால் தேவைக்காக கப்பலில் ஏற்றி சென்றதாகவும் தகவல்கள் இருக்கின்றன.

இந்த வரலாற்று தகவல் ஒரு தெளிவான செய்தியை  கூறுகிறது.

அன்றைய காலங்களில் நெடுந்தூர கடல் வழி  பயணத்தின்போது இறைச்சி, பால் தேவைக்கு உயிருடன் ஆடு,மாடுகளை கப்பலில் ஏற்றி சென்றிருக்கிறார்கள் என்பதே அந்த செய்தி.

“We are informed that before embarking on a voyage from Tawalisi, Ibn Battuta was provided with large jars called ‘martabans’ containing salted ginger, pepper, lemons, and mangoes for the voyage. 

Besides, he also carried buffaloes and sheep, presumably to provide the crew with milk and meat. 

This information gives an idea that in ancient times, ships must have carried livestock to ensure a supply of milk and meat. As regards fish, it can be assumed that it was regularly caught at sea.”

மேலும் சீனர்கள் கப்பல்களில் சிறு குவளைகளில் பச்சை மரக்கறிகளை வளர்த்திருக்கிறார்கள்.

“We are informed that Chinese junks could grow vegetables on-board thus providing a constant supply of greens.”

இனி அடுத்த துணை தலைப்பை பார்ப்போம்.

• SEQUENCE OF ATTACK

ஆய்வாளர் அருணாச்சலம் சோழ கடற்படையின் naval raid நாகப்பட்டிணத்திலிருந்து புறப்பட்டு எவ்வாறு Srivijaya Kingdom இன் பல பகுதிகளை ஒன்றன் பின் ஒன்றாக தாக்கின என்பதை கூறுகிறார்.

“Arunachalam has attempted to trace the routing of the naval armada with Nagapattinam as the point of departure. 

By way of arrows on a map, he has shown that the armada sailed south of Sumatra and attacked Barus, Palembang, the seat of the Srivijaya Kingdom, Jambi, Pannai, Medan, Kadaram, Ilamuridesam, and Manakkavaram before the armada set sail back to its home country. 

However, he notes that "the inscription clearly implies that all places named were taken from the King of Kadaram in the course of a single campaign". It is fair to argue that the naval armada would have followed the established route to Southeast Asia.”

• சோழர் படை கட்டமைப்பு 

இதைப் பற்றி மிக சுருக்கமாக கீழே தருகிறேன். ஏனெனில் இதை பற்றிய விரிவான கட்டுரைகள் இணைய தளங்களில் கிடைக்கின்றன.

சோழ அரசரே சோழ படையின் Supreme Commander ஆவார்.

சோழர் படை ‘குதிரைசேவகர்’ (cavalry), ‘ஆனையாட்கள்’ அல்லது ‘குஞ்சரமல்லர்’ (elephant corps) என்பவற்றை பிரதானமாக கொண்டது.

பல காலாட் படை பிரிவுகளை கொண்டது. விற்படையான ‘வில்லிகள்’ , வாள் வீரர்களான ‘வாள்பேர் கைக்கோளர்’ என்பவை முக்கியமாக குறிப்பிடப்பட வேண்டியவை.

இதில் ‘வாள்பேர் கைக்கோளர்’ படைப்பிரிவு சோழ அரசரின் மிக விசுவாசமான படைப்பிரிவாக கருதப்படுகிறது. அரசருக்காக தமது உயிரை எக்கணமும் மாய்ப்பதற்கு சித்தமாக இருக்கும் படைப்பிரிவாகும்.

“The army was built around the cavalry (kudiraiccevagar), the elephant corps (anaiyatkl, kunjiramallar, etc), and several divisions of infantry. There were also regiments of bowmen (villigal), and swordsmen (valperra kaikkolar), the latter being "the most permanent and dependable troops", always ready to defend the king and his cause with their lives when called for.”

• மேலே சோழர் கடற்படை தமக்கென நிரந்தரமான ஒரு standing navy ஐ வைத்திருக்கவில்லை என குறிப்பிட்டிருந்தேன். அதனால் வணிக கப்பல்களை STUFT முறையில் பயன்படுத்தினார்கள் எனகூறியிருந்தேன்.

இந்த தமிழ் கடலோடிகள் சோழ நிர்வாகத்தில், போர்களில் எத்தகைய செல்வாக்கு செலுத்தினார்கள் என்பதை அனுராதபுரத்தில் கிடைத்த கல்வெட்டுக்கள் கூறுவதாக ஆய்வாளர் அருணாச்சலம் தெரிவிக்கிறார்.

“As noted earlier, the Chola Kings did not have a regular navy but relied on merchant ships to transport the army for war against the Srivijaya Kingdom.

Arunachalam tells us that the Anuradhapura inscription notes that those seamen had a "significant representation in corporate bodies and in the Chola administration. Military leaders included those who had successfully participated in battles, as well as those who had protected the interests of the merchants locally, abroad and during voyages".(35) 

Srivijaya Kingdom மீதான சோழ கடற்படையின் naval raid இன் போது, பல துறைமுகங்கள் தாக்கப்பட்டதாக தகவல் கூறுகின்றன.

இதற்கு ஏற்கனவே இத்தகைய துறைமுகங்களில் செல்வாக்கு செலுத்திய தமிழ் கடலோடிகள் முக்கிய பங்கு வகித்திருப்பார்கள் என கருதப்படுகிறது. 

அந்த துறைமுகங்களை பற்றிய தகவல்களை சேகரித்தல் (intelligence), சோழ கடற்படையின் தரையிறக்கத்திற்கு உதவுவது (facilitate landing),சோழ கடற்படையோடு சேர்ந்து தாக்குதல் நடத்தியது என முக்கிய பங்கு வகித்திருப்பார்கள் என Sakhuja கூறுகிறார்.

It is plausible that Indian merchants located in the places that were attacked may have been aware of the impending attack and helped provide intelligence and facilitate landing, including conducting the attack.”

• இதை உறுதிப்படுத்துவதுபோல Sakhuja அவர்களின் ஆய்வு கட்டுரையை தாண்டி, பிறிதொரு இடத்தில் ஒரு முக்கிய தகவலை என்னால் கண்டெடுக்க முடிந்தது.

Paul Michel Munoz என்பவர் Early Kingdoms of the Indonesian Archipelago and the Malay Peninsula என்ற புத்தகத்தில் ஒரு விடயத்தை குறிப்பிடுகிறார்.

அதாவது இந்திய நிலப்பரப்பிலிருந்து வங்காள விரிகுடா ஊடாக கிழக்கு நோக்கி வரும் கப்பல்கள், மலாக்கா நீரிணைக்கு போகும் முன்னர் Aceh அல்லது Kedah துறைமுகங்களிற்கே முதலில் வந்து சேரும்.

ஆனால் சோழர் கடற்படை நேராக சுமத்ரா மேற்கு பகுதியை நோக்கி தமது கப்பல்களை செலுத்தின.Barus  துறைமுகம் தமிழ் கடலோடிகள் வசம் இருந்ததனால் சோழ கடற்படை நேராக இங்கு வந்து தமக்கு தேவையான வளங்களை நிரப்பிக்கொண்டனர் (replenishment). 

பின்னர் சுமத்ராவின் தெற்கு பகுதியின் சுண்டா நீரிணை (Sunda Strait)  ஊடாக உள்ளே நுழைந்தனர். இதனூடாக நுழைந்து சோழ கடற்படை முதலில் தாக்கிய இடம்  Srivijaya Kingdom இனுடைய தலைநகரமான Palembang ஆகும்.

Sunda Strait நீரிணை ஊடாக சோழ கடற்படை உள்ளே நுழையும் என்பதை Srivijaya Kingdom எதிர்ப்பார்க்கவில்லை என்றும், சோழ கடற்படையின் இந்த அதிர்ச்சி தாக்குதலால் நிலைகுலைந்து போயினர் என Paul Michel Munoz கூறுகிறார்.

• இனி முடிவு பகுதி.

சோழ பேரரசின் strategic thinking அவர்களது பொருளாதார, வணிக நலனை உறுதிப்படுத்தியது.

தங்களது வணிக நலனுக்கு குறுக்காக இருந்த Srivijaya kingdom இனை naval raid ஊடாக பலவீனப்படுத்தியதன் மூலம் சோழ பேரரசு தென் கிழக்காசியா, சீனா என அதனது செல்வாக்கினை விரிவாக்கியது.

“It highlighted the Chola strategic thinking of overseas expeditions that established domains of trade, and radiated culture into Southeast Asia. 

Quintessentially, the Cholas were the rising power that challenged the dominant hegemonic power of Srivijaya.

The naval power of the Cholas was from a "lateral pressure" of expansion of this rising power in South India, felt in all directions, including far into Sourheast Asia. 

For the Cholas, it was targeted against a dominant challenger, the Srivijaya kings, who had adopted adversarial trade policies to the disadvantage of the Indian trade.”

அத்துடன் இந்த naval raid ஆனது சோழ கடற்படையின் போரியல் ஆற்றலை பறைசாற்றுகின்றது.

பல ஆயிரக்கணக்கான படை வீரர்கள், அவர்களுக்கான logistical supply என எல்லாவற்றையும் கப்பல்களில் ஏற்றி ஆழ்கடலில் பல ஆயிரக்கணக்கான nautical miles கடந்து ஒரு  naval operations ஐ நடத்துவது என்பது சோழ கடற்படையின் போரியல் ஆற்றலின் உச்சத்தையே காட்டுகின்றது.

“In its tactical construct, the naval raid clearly showcased the Chola military maritime capability to undertake distant voyages and ability to build a colossal logistical supply chain to support such large and expansive naval operations, including transporting large forces across the sea.”

கடைசியில் முத்தாய்ப்பாக Sakhuja ஒன்றை சொல்லி இந்த ஆய்வு கட்டுரையை முடிக்கிறார்.

“Finally, it is indeed noteworthy that the naval expedition resulted in the defeat of the enemy Srivijaya kingdom at several places in a single foray.”

க.ஜெயகாந்த்

(சோழர் கடற்படை என்ற புகைப்படம் ‘பொன்னியின் செல்வன் பாகம்-1 இல் இருந்து பெறப்பட்டதாகும்)

மேற்கோள் காட்டப்பட்ட ஆய்வு கட்டுரைகள்